Minibreaks
op Schiermonnikoog

Heerlijk ongedwongen op een zeer toeristische plek, maar waar je dat helemaal niet zo ervaart. Rust, ruimte, goede gesprekken en na 3 dagen alleen maar liefde, dat niemand gelooft wat we elkaar pas 1, 2, 3 dagen kennen… wil je alleen, samen of met de hele groep? Alles is gewoon ok. Oh en het eten is heerlijk en de gastvrouw een schat!

Een paar dagen weg met onbekenden leek vooraf een hele uitdaging.
Door vooraf contact per Whatsapp te hebben met de andere deelnemers en het gevoel met gelijkgestemden te zijn, ging het contact eigenlijk vanzelf.
De eet momenten waren gezamenlijk en gaven de gelegenheid tot gesprekken over allerlei onderwerpen.
Het vrije programma gaf ruimte om tijd voor jezelf te nemen, maar toch waren we veel samen als groep of in kleinere groepjes.
Ik vond het heerlijk de rust van het eiland te ervaren en de mooie zonsopkomst was echt een cadeautje.
Kiezen voor mezelf en voelen waar ik blij van word, waren in deze setting zeer goed mogelijk.
De tijd was haast te kort en met de uitloop van het nemen van een latere boot of zelfs een extra overnachting kon een ieder doen wat goed voelde daarin.
Ik heb genoten van een paar heerlijke dagen op Schiermonnikoog die me veel inzicht in mezelf hebben gegeven.

Ik reed met gemengde gevoelens richting Lauwersoog. Wat zou de Minibreak brengen? Jolanda had gevraagd wat ik er van verwachtte en ik had geantwoord: gezelligheid en afleiding. Want dat is hetgeen ik in deze moeilijke tijd het meest nodig heb.
Bij het hotel werden we door Jolanda opgewacht. Het weer was schitterend dus zaten we met z’n negenen onder de parasols. Er was meteen verbinding na het voorstelrondje. Er werden vragen gesteld en iedereen was geinteresseerd. Het programma was heel vrij. Alleen de gezamenlijke maaltijden waren gepland. We gingen ( vaak in groepjes) onze eigen weg waarbij ook daarbij de verbinding goed was te voelen maar tegelijkertijd iedereen vrij was. Ik heb een heerlijke tijd gehad. Dankjewel Jolanda! Waardeer ik erg.

Een Minibreak naar Schiermonnikoog, klinkt heerlijk. Een minibreak met gelijkgestemden die ook wel eens hoogbegaafd kunnen zijn, klinkt dan weer spannend en misschien ook wel een beetje raar. Hoor ik wel bij zo’n “clubje”? Is dat wel iets voor mij een “groepsreis”. Toch kriebelde er iets in mij en besloot ik me aan te melden. Wat ben ik daar blij mee. Wat een heerlijke paar dagen, wat bijzonder dat er tijdens het voorstel rondje al (h)erkenning is. Wat fijn om te merken dat “we” tegen veelal dezelfde dingen aan lopen. Heerlijk dat er geen vastgelegd programma is, maar dat er naast goede zorg voor de innerlijke mens, veel ruimte is om zelf in te vullen. Al naar gelang er ontstaat in de groep. Waarbij een ieder heel erg puur zichzelf kan en mag zijn. Mijn conclusie, ik hoor zeker bij dit “clubje” en voel me daar ook senang bij. En deze minibreak is niet zoals de geijkte groepsreis, maar juist een fijn en veilig samen zijn op een heerlijke plek.